رابطه کاربست یادگیری فعال با باورهای انگیزشی و عملکرد تحصیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی و تعیین رابطه یادگیری فعال با باورهای انگیزشی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دوره متوسطه بود. نمونه‌ای با حجم379 نفر ازهردو جنس پسر و دختر پایه دوم و سوم دوره متوسطه رشته علوم تجربی به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. داده‌های پژوهش با اجرای پرسشنامه‌های کاربست یادگیری فعال و باورهای انگیزشی پرسشنامه MSLQ پنتریچ و دی‌گروت(1990) به‌دست آمد. پایایی هر دو پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ احراز شد و برای روایی سازه در پرسشنامه کاربست یادگیری فعال از تحلیل عاملی اکتشافی و برای پرسشنامه راهبردهای انگیزشی از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های همبستگی و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام انجام شد. یافته‌ها نشان داد که رابطه کاربست یادگیری فعال و عملکرد تحصیلی و هم چنین رابطه کاربست یادگیری فعال با خودکارآمدی و ارزش‌گذاری درونی معنادار است. نتایج رگرسیون چندگانه به روش گام‌به‌گام نشان داد که از بین مؤلّفه‌های کاربست یادگیری فعال و باورهای انگیزشی تنها متغیرهای خودکارآمدی، فعالیت، تسهیل‌کنندگی و اضطراب امتحان به طور معنادار و مثبتی عملکرد تحصیلی را پیش‌بینی می‌کنند که از بین این متغیرها، خودکارآمدی قوی‌ترین پیش‌بین برای عملکرد تحصیلی بود